Poging twee, versie 2

Tweede poging, versie 2. De afgelopen twee weken heb ik weer hormonen gespoten om zo veel mogelijk eitjes te laten rijpen. Deze keer was de start wel meteen goed, dus deze keer mocht poging twee gelukkig doorgaan. Rechts liggen 13 eitjes, links 9. Gelukkig ook iets minder dan de vorige keer, dus misschien zal de hele procedure dan ook iets minder pijnlijk zijn.

Het spuiten ging prima. Ik word er steeds beter in. Snel inbrengen, langzaam spuiten. Dat langzaam spuiten kan ik wel, maar dat snel inbrengen is echt een knop in je hoofd die je om moet zetten. Ik heb nu gemerkt dat ik snel uit moet blazen en tegelijk de naald erin moet prikken, dan is het het minst gevoelig. En na het spuiten even vijf minuutjes blijven zitten. Ik dacht vorige week een keer dat het wel goed ging en ik sprong meteen op om verder te klussen aan de nieuwe slaapkamer. DOM! Alsof iemand een stuk prikkeldraad in mijn buik had gepropt! Weer wat geleerd...

Gisteravond moest ik om exact 23.00 uur de cocktail spuiten. We maken er maar een soort feestje van :) Het zijn drie kleine glazen buisjes. Één met vloeistof en twee met poeder. Eerst moeten we de glazen buisjes openbreken. En daarna moet ik met een gigantische naald eerst de vloeistof opzuigen. Die vloeistof moet ik bij het eerste buisje met poeder spuiten. Die poeder lost direct op en dan moet ik het weer opzuigen. En dan alles bij het tweede buisje poeder spuiten en weer opzuigen. En gelukkig mag er dan een kleiner naaldje op om het in mijn buik te spuiten. Het is uiteindelijk maar een klein beetje vloeistof, en er mag geen lucht bij zitten. Het is echt een behoorlijk project om alles goed te doen en geen vloeistof of poeder achter te laten in één van de buisjes.

Ik was nog behoorlijk in paniek toen ik het moest doen. Het leek zo bizar weinig dat ik bang was dat ik ergens wat vergeten was. Deze spuit is bedoeld om de eitjes de laatste fase van de rijping in te sturen. En exact 35 uur later vindt dan de punctie plaats omdat je 36-38 uur na de spuit je eisprong hebt. En als ik te weinig spuit, dan gaan mijn eitjes dus die laatste fase niet in. En dan kun je ze net zo goed meteen weggooien want onrijpe eitjes hebt je niks aan. Paniek dus toen ik de vloeistof niet in mijn buik voelde komen. Normaal prikken die dingen, maar deze voelde ik helemaal niet. Ik voelde helemaal niks! Wat als ik het fout heb gedaan? Dat kun je nergens controleren. Je kan ook niet op eigen houtje een beetje extra spuiten. En om 23.00 uur 's avonds neemt de IVF afdeling zijn telefoon ook niet meer op. Heel raar :s

Gelukkig werd ik vanmorgen wakker met een pijnlijke plek op mijn buik, een beetje hard. Dus dan heb ik het toch goed gedaan. Pak van mijn hart!

Vandaag heb ik spuitvrij. Een soort ijsvrij, maar dan anders. Ik mag nog even een dagje rustig aan doen en dan is morgenochtend de punctie. Ik durf er nog niet over na te denken, maar ik doe het wel de hele tijd. Ik krijg gelukkig dezelfde pijnstilling als de vorige keer. Dormicum is de ene. Volgens Wikipedia heeft het sterke anxiolytische (angstreducerende), amnestische (geheugenverliezende), hypnotische (bewustzijnsverlagende), anticonvulsieve (het centraal zenuwstelsel onderdrukkende), spierrelaxerende en sedatieve (bewustzijnsverlagende) eigenschappen. Met andere woorden: prima spul om voor een half uur compleet van de wereld te zijn. Het andere spul is een pijnstiller die onder de morfinegroep valt. Kom maar op! Daarna nog een lekkere dot paracetamol met codeïne. Ja, de vrijdag kom ik wel door :)

En dan maar hopen op het beste. Hopen dat er voldoende rijpe eitjes zijn, dat er voldoende zaadcellen zijn, dat er een aantal bevruchtingen plaatsvinden, dat ze goed genoeg zijn om terug te zetten, dat ze goed genoeg zijn om in te vriezen en eventueel later weer te ontdooien. Ojee, er kan nog zoveel mis gaan. We staan pas aan het begin. Morgen wordt heel erg spannend.

We'll keep you posted!