De laatste dagen zijn het ergst! Argh. Wachten is echt vervelend. Bij alles wat ik voel ren ik naar de wc. Ik weet niet eens meer wat ik voel en waar het door komt. Heb ik nou honger of niet, heb ik het warm of koud, is mijn maag nou juist te leeg of te vol? Lastig, zeker voor iemand die alles voelt en er dan over na gaat denken... Het geeft een soort unheimisch gevoel.
Vandaag bij een psycholoog geweest. Het viel hem ook al op dat ik zit te praten alsof het over iemand anders gaat. Misschien is praten gewoon niks voor mij. Misschien moet ik het maar bij schrijven houden, dat gaat prima. Ik voel alles wat ik schrijf en schrijf wat ik voel daarna is het voor mij al veel minder heftig. Of is het dan juist goed om te leren praten ergens over? He ja, laat ik daar nou eens over gaan piekeren :)
hopeloosje KUS dreetje
BeantwoordenVerwijderenSchrijven kun je inderdaad als de beste. Misschien is praten alsof het over een ander gaat wel een manier om jezelf te beschermen, en om het vol te houden.
BeantwoordenVerwijderenHou de spanning nog even vol, we duimen voor jullie!!
gr dennis en linda