Pagina's

maandag 18 februari 2013

Eindelijk genieten!

Nu ben ik 39 weken zwanger. Doppertje zal binnenkort wel geboren worden. Net nu ik er eindelijk echt van kan genieten! Toegegeven, ik pas echt niks meer behalve die suffe zwarte joggingbroek. Dus zo'n stralende en modieuze zwangere ben ik niet. Maar ik voel me goed. Eindelijk. Ik geniet van het getrappel en geduw en gedraai. Ik geniet ervan om naar mijn bolle buik te kijken. Om er lekker mee te knuffelen en te spelen en om dan reactie terug te krijgen. Ik geniet van de rust in huis omdat alles klaar is en lekker schoon (dankjewel Nicki!). Eindelijk is het leuk! Wat geweldig dat ik dit ook even mag voelen. Dat er toch een roze wolkje verstopt zat, ook al is het aan het eind.

Twee weken geleden hadden Nicki en mama een babyshower georganiseerd. En stiekem, zonder dat Nicki het wist, had ik met mama ook voor hem iets georganiseerd. Een echte papatraining! Hij heeft kunnen oefenen met de maxi-cosi (aandachtspuntje) en met aankleden (natuurtalent). Luier verschonen en voorlezen gingen hem ook heel goed af. Super! En ik heb samen met lieve vriendinnen en familie een boxkleed gemaakt voor in onze ronde box. Het is zo mooi geworden! Borreltje (sapje) na afloop met lekkere hapjes. Het was echt een supergezellige middag.

En nu is het dan verder afwachten. Want wat doe je eigenlijk die laatste weken? Wandelen en fietsen gaan niet meer. Slapen doe ik meestal van 6 tot 12 's ochtends en soms 's nachts nog een paar uurtjes. Af en toe komt er iemand thee drinken wat heel gezellig is. Maar ja, iedereen werkt gewoon. Dus ik lees een beetje, ben totaal verslaafd aan dat stomme Facebook spelletje en ik lig gewoon op de bank te niksen en een beetje met mijn buik te kroelen. Wanneer zou het komen? Zou ik het meteen in de gaten hebben of zou ik nog twijfelen? Gebeurt het 's nachts of overdag? Hoe begint het überhaupt?


Ik ben blij dat ik nog steeds heel ontspannen naar de bevalling uitkijk. Misschien ten onrechte, dat weet ik pas achteraf. Maar ik geloof gewoon dat dat wel goed komt, dat ik dat wel kan. Iedereen om me heen is zenuwachtig. Zodra ik iemand bel denkt degene aan de andere kant van de lijn dat het kind er al bijna uitkomt... En ik maak mezelf helemaal niet druk. Grappig eigenlijk. De hele zwangerschap was stressvol en nooit onbezorgd en nu ben ik de rust zelve. Hoe is het mogelijk!

 Ik geniet, eindelijk, en ik vind het heerlijk. 


Bellypaint gemaakt door mijn broer, RSVisuals.