Wat is zwanger zijn anders dan ik me had voorgesteld. Wauw! Ik had altijd gedacht dat het 9 maanden feest zou zijn. Zo'n mooie bolle buik, genieten van alle aandacht, oneindig verliefd en zweverig van winkel naar winkel om de mooiste kleertjes te kopen. Hahaha :) Die bolle buik komt pas als je de helft al gehad hebt. Natuurlijk ben ik oneindig verliefd, tussen de huilbuien door. Want man, wat kunnen hormonen een draken zijn zeg! Het is dat ik ze nodig heb om het kindje te laten groeien, maar anders zou ik ze zonder pardon de deur uit zetten. En waarom hè? Waarom krijg je huilbuien als je eigenlijk blij bent? Waarom word je kattig als je je ook zweverig gelukkig voelt?
Gelukkig was de 20 weken echo uitstekend en ook de afspraak vandaag bij de verloskundige was weer volgens het boekje. De dopper groeit perfect gemiddeld, met extra lange benen en vingers :) En we weten ook al wat het is, maar we zeggen niks! Althans, we doen een leuke poging om ons mond niet voorbij te praten, maar dat gaat wel eens mis. Voor de ouders en broer en zus konden we het nog geen dag geheim houden, dus dat hebben we ook maar opgegeven... Haha. Het leuke is dat we nu gericht kleertjes kunnen kopen, en daar word ik als aanstaande moeder heeeeel erg gelukkig van. De oma's trouwens ook!Ach, ik neem de bandenpijn, de huilbuien, vermoeidheid en maagzuur maar voor lief. Als ik ons kindje voel schoppen en koppeltje duikelen in mijn buik, voel ik me gewoon hartstikke gelukkig. Wat een wonder!
